پطرس

پطرس

اندریاس رسول-پطرس رسول

پدر پطرس، یونا نام داشت. پس از تولد پسرش(پطرس) نام او را سیمون گذاشت و توسط یهودیان به نام شمعون خوانده می‌شد.

آندریاس مردی با بینش روشن، اندیشۀ منطقی، و عزمی راسخ بود، و قدرت فوق‌العادۀ کاراکتر او در بر گیرندۀ ثبات عالی او بود.

اندریا، پسر یونا و برادر پطرس، اهل بیت‌سایدا در جلیل بود. او ابتدا شاگرد یحیی تعمید دهنده بود، و چون از پطرس بزرگتر بود و ابتدا مسیح را می شناخت، برادرش را به نزد مسیح آورد.

به این ترتیب اندروی رسول بر صلیب که قرار بود بر آن بمیرد سلام کرد. به مدت دو روز بر آن آویزان بود و قدرت بدنی او در جان دادن همه را شگفت زده کرده بود و از موعظه برای جماعتی که دور او جمع شده بودند، دست برنداشت.

اندرو برادر بزرگ سیمون پطرس بود و هر دو در دریای طوفانی جلیل به تجارت ماهیگیر می پرداختند. پسران یوناس، آنها در دهکده ماهیگیری بیتسایدا زندگی می کردند

سخنان این دعای زیبا منسوب به آندره رسول در ملاقات با صلیب خود نشان می دهد که او از مدت ها قبل می دانست که شهید خواهد شد.

/تصلیب پطرس/

..

تصلیب اندریاس

شمعون پطرس

بعد از پنطیکاست پطرس معروف شد، اما این هرگز آندریاسِ مسن‌تر را آزار نداد که طی باقیماندۀ عمر خویش به عنوان ”برادرِ شمعون پطرس“ معرفی شود.

 در اواخر عصر روز پنطیکاست، هنگامی که عمدتاً از طریق موعظۀ پرانرژی و الهام‌برانگیز پطرس، دو هزار روان به پادشاهی افزوده شد، آندریاس به برادرش گفت: ”من نتوانستم این کار را انجام دهم، اما خوشحالم که برادری دارم که توانست.“ و پطرس در پاسخ به او گفت: ”و اگر مرا نزد استاد نیاورده بودی و اگر در نگاه داشتن من نزد او مصمم نبودی، برای انجام این کار من اینجا نمی‌بودم.“ آندریاس و پطرس از این قاعده مستثنی بودند، و اثبات کردند که حتی برادران می‌توانند در صلح و آرامش با هم زندگی کنند و به گونه‌ای مؤثر با هم کار کنند.

پطرس

روزها وقت داشت که در سکونت روح به گذشته خود بیاندیشد.به دوران تلخ زندگی خود.به خیانت تلخ خود.اما روح مقدس خدا و حضور یادمان مسیح در او ،او را تشویق نمود که نه تنها او باید به یهودیان مژده نجات را بدهد بلکه همچنین به غیر یهودیان نیز.پس به منزل یک رومی رفته و مژده رستگاری استادش را به افسر رومی و تمامی اهل خانواده او داد.

او که گفت :اگر همه ترا ترک کنند من با تو میمانم. اما آن به سه بانگ آوازخوان برملا شد و بر باد رفت.همه چیز بر باد رفت.آنقدر فشار گناه و شرارت عمق دلش بر او سنگینی کرد که در دل تاریک شب به حال زار خود گریست.

البته این امر بر شاگردان دیگر دلالت داشت زیرا آنها هم گریختند.و پطرس برای نجات استادش شمشیر برد و آنها را زد و گوش رییس سربازان را برید. اما عیسی این امر را به او نگفت در واقع نوعی نتوانست خود را کنترل کند.

شمعون پطرس

او را میتوان یکی از کلیدی ترین شاگردان عیسای مسیح در بین دوازده نفر نامید.در بین شاگردان مسیح نام او بیش از هر کس دیگری در انجیل ذکر شده است.از مسیح خواست تا به او قدرت راه رفتن بر روی آب را بدهد. او اولین شاگرد مسیح بود که به گناهکار بودن نزد مسیح اعتراف نمود.در هر سه انجیل متی و مرقس و لوقا نام او بنام اولین شاگرد انتخاب شده توسط عیسای مسیح برده شده است.چرا؟سن او بالاتر بود؟نمی دانیم.میدانیم مشتاق بود تا بیشتر و بیشتر بداند.