رجعت یعنی بازگشت اموات به دنیا که به صورت جسمانی رخ میدهد. این رویداد عجیب در دوران ظهور امام عصر (عج) رخ خواهد داد. در واقع دو مرحله برای رجعت در روایات میبینیم: مرحله اول آن در آستانه ظهور است. این مرحله اندکی پیش از ظهور امام زمان رخ خواهد داد و طیّ آن، جمعی از یاران امام زمان رجعت میکنند تا تعداد یاران را کامل کنند.
مسئلۀ رجعت به قدری حائز اهمیت است که تمام اهل بیت وحی از آن سخن گفتهاند طوری که یکی از بیشترین احادیث موضوعی ما به این امر اختصاص دارد؛ نشان به اینکه امام حسین علیهالسلام در حساسترین رویداد تقابل حق با باطل یعنی در روز عاشورا، آخرین خطبۀ خویش را اختصاص به مسئله مهدویت و رجعت شگفتانگیزشان دادند.
ثُمَّ أَمْکُثُ مَا شَاءَ اللَّهُ فَأَکُونُ أَوَّلَ مَنْ تَنْشَقُ عَنْهُ الْأَرْضُ فَأَخْرُجُ خَرْجَةً یُوَافِقُ ذَلِکَ خَرْجَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ قِیَامَ قَائِمِنَا وَ حَیَاةَ رَسُولِ اللَّهِ ص ثُمَّ لَیَنْزِلَنَّ عَلَیَّ وَفْدٌ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لَمْ یَنْزِلُوا إِلَى الْأَرْضِ قَطُّ وَ لَیَنْزِلَنَّ إِلَی جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ وَ جُنُودٌ مِنَ الْمَلَائِکَةِ وَ لَیَنْزِلَنَّ مُحَمَّدٌ وَ عَلِیٌّ وَ أَنَا وَ أَخِی وَ جَمِیعُ مَنْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِ فِی حَمُولَات مِنْ حَمُولَاتِ الرَّبِّ خَیْلٍ بُلْق مِنْ نُورٍ لَمْ یَرْکَبْهَا مَخْلُوقٌ ثُمَّ لَیَهُزَّنَّ مُحَمَّدٌ ص لِوَاءَهُ وَ لَیَدْفَعَنَّهُ إِلَى قَائِمِنَا مَعَ سَیْفِه. (الخرائج و الجرائح، قطب راوندی، ج2، ص849 ؛ الإیقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة، شیخ حرّ عاملی، ص353)
سپس مکث خواهم کرد؛ و اول کسى خواهم بود که زمین برایش شکافته مىشود و خارج خواهم شد (خروج خواهم کرد)، خارج شدنی که موافق آن خارج شدن امیرالمؤمنین و قیام قائم ما و حیات رسولالله است. سپس گروهی از آسمان که نزد خدایند بر من نازل میشوند در حالی که هرگز به سوی زمین نازل نشدهاند. و جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و لشکریانی از ملائکه بر من نازل خواهند شد. حضرت محمّد و على و من و برادرم و همۀ آن کسانی که خدا بر آنان منت نهاده، در مرکبهایی از مرکبهای پروردگار نازل میشویم، شترانی از نور که تاکنون احدى از خلایق بر آنها سوار نشدهاند. بعد از این، محمّد پرچم خود را به اهتزاز درمیآورد و آن را به همراه شمشیرش به قائم ما میدهد.