خداشناسی

اگر از یک عالم یا مبلغ یا ملبس به لباس دین در ادیان چه مسیحیت. کشیش.اسقف. اسقف اعظم. پاپ-در اسلام طلبه. روحانی.مرجع تقلید. در یهودیت.حاخام.(ربی) در زرتشتیان موبد-موبد موبدان.و هر دینی که مبلغ دارد بپرسید خداوند کیست. و بپرسید احکام خداوند چیست. به کتاب دینش رجوع میکند.و دانشی که در راه شناخت پیدا کرده.تعلیمات.یا در بین جمعیت زیاد. در هر دین. مراتب رسیده. مثال جایی اولیا الله.جایی مقدسین. جایی  صاحب علم بر کتاب.که حالا 20 سال-30-10-5-40-50 و... در راه دین بوده.یا افراد مطالعه کننده ادیان شناسی.و خواست خداشناسی.بخواهند تعریف کامل از هر امری بدهند به میزان آن در کتاب.تحقیق و پژوهش.و یا خاصه آن مکشوفاتیان مثال مقدسین که در مسیحیت شخص عیسی  مسیح را دیده میگوید از آنچه دیده یک کشیش در جایی در زندان در کشور دیگر مسیح را دیده. توصیف آنچه دیده میکند.یک نفر در مرگ موقت شخصیت هایی را که در اسلام ذکر اوصاف آنهاست دیده.به امور منجی میرسیم. مثال شخص بخواهد منجی اسلام را ببیند. که با نام صاحب الزمان شناخته میشود امام زمان. فراموش میکند.یا میبیند اما نمیشناسد.خداوند از رگ گردن به شما نزدیکتر هست یعی خالق شماست.که شما را خلق کرده. علت خلق شدن شما در علت پدر و مادر خود علت دارد.علتی که باید طبق فرایندی دقیق خلقت مکانیزم دقیق بگیرد.پس  در هر دینی خداوند منجی گذاشت.علت که یک نگذاشت چه بود.تقسیم هست.خداوند در همین امر منجی هم شناخت را گذاشت.آنچنان که میزان گذاشت. مثال در اسلام افراد مرتبط با منجی نمی گویند علت ها دارد.خطر شناخت منجی.خطر بازیافتن شناخت منجی از شخص.و خطرات آنست.اگر فلان گویند که کسی بشناسد هم نمیگوید. علت برای خود شخص هست و اینکه شخص در خطرات قرار نگیرد. اما در مسیحیت این شناخت. مکشوفات خواه مستقیم یا حسی باشد از زنجیره انجام میشود.خواه در مزدینسا سوشیانت شناسی.اول خداشناسی مهم هست.تا بعد قدرت دهنده میزان بدهد.میزانی به حکمت او.حالا هر مقام معنوی باشد در هر دینی.تا خداشناسی نداند گمگشته میشود. اما  خداشناسی هست که راه شناسی میدهد.پس شناخت حقیقت میزان دارد. و جنبه و حکمت و صلاح خداوند بر بشریت.