اورانوس[۱۱] (در اسطورههای یونان οὐρανός، خدای آسمان و برابر پارسی سرهٔ آن آهوره)[۱۲] هفتمین سیاره از نظر نزدیکی به خورشید[۱۳] و سومین سیاره از نظر اندازه و چهارمین سیاره از نظر جرم در منظومهٔ خورشیدی است. اورانوس هر ۸۴ سال و ۷ روز یکبار به دور خورشید میگردد. همچنین هر ۱۷ ساعت و ۱۴ دقیقه یک دور به دور خودش میچرخد. اورانوس دارای بیش از ۲۷ قمر است که میراندا، آریل، آمبریل، تیتانیا و اوبرون از شناختهشدهترین آنها هستند. این سیاره را ویلیام هرشل در سال ۱۷۸۱ میلادی کشف کرد.[۱۴]
اورانوس یکی از سیارات هشتگانهٔ منظومهٔ خورشیدی که از لحاظ بُعد فاصلهاش نسبت به خورشید در ردیف هفتم پس از زحل قرار گرفتهاست. فاصلهٔ متوسط این سیاره تا خورشید ۲٬۸۶۹٬۶۰۰٬۰۰۰ کیلومتر[۱۴] و ۱۴٫۵ بار از کرهٔ زمین بزرگتر است. اورانوس ۲۷ ماه طبیعی دارد. این سیاره با چشم غیرمسلح دیده نمیشود.[۱۵] محور حرکت وضعی این سیاره کاملاً با مدار حرکت انتقالیاش منطبق است. سفرهای اکتشافی به این سیاره کمتر از ده مأموریت بوده[۱۶] که شاخصترینش مأموریت وویجر ۲ بود که این فضاپیما در ژانویهٔ ۱۹۸۶ به آن رسید
جرم این سیاره برابر (۰٫۰۰۱۳ ± ۸٫۶۸۱۰)×۱۰۲۵ کیلوگرم و ۱۴٫۵۳۶ برابر زمین است[۶] و چگالی آن ۱٫۲۵ برآورد میشود[۳۱] در نتیجه احتمال میرود از جو بسیار ضخیم، گوشتهای مایع و هستهای جامد و کوچک تشکیل شده باشد.[۳۵][۴۰] شتاب گرانشی آن نیز ۹۰ درصد شتاب گرانشی زمین تخمین زده شدهاست.[۳۱] دمای بخش مایع آن ۲۳۰۰ درجه سانتیگراد و هسته آن ۷۰۰۰ درجه سانتیگراد است.[۳۱]
این سیاره برخلاف دیگر سیارات مشتریگون منبع گرمای داخلی قابل توجهی ندارد.[۳۶]
در جو آن هیدروژن (به شکل H2) و ۱۲ درصد هلیوم و ۲ درصد[۳۶] متان وجود دارد اما از آنجایی که متان بهشدت نور قرمز را جذب میکند این سیاره به رنگ آبی مایل به سبز دیده میشود.[۴۴][۴۵] بررسی فروسرخ حاکی از آن است که دمای این سیاره برابر ۵۸ درجه کلوین است.[۳۱][۳۳][۳۴][۴۶]
تصاویر رایانهای نشان میدهد ابرهای آمونیاکی به بزرگی ۲ تا ۴ کیلومتر[۴۷] در زیر جو اورانوس و در ارتفاعات پایین قرار دارند و این ابرها در استوا در طی ۱۵ ساعت یک بار دور سیاره میزنند ولی در نزدیکی قطب این مقدار به ۱۵ ساعت میرسد.[۳۴] به نظر میرسد این سیاره دارای یونیسفر قوی باشد.[۱۴] بیشتر بادهای این سیاره برخلاف دیگر سیارههای مشتریگون منظومه شمسی از شرق به غرب میوزند نه از شمال به جنوب