کارهای رسولان-رومیان-انجیل لوقا

 او پس از مرگ، با دلایل بسیار، خود را زنده، به این افراد نشان داد و مدّت چهل روز بارها به ایشان ظاهر شد و دربارهٔ پادشاهی خدا با آنها گفت‌وگو کرد.

 همین‌که عیسی این را گفت، در حالی‌که همه نگاه می‌کردند، بالا برده شد و ابری او را از نظر ایشان ناپدید ساخت.

و پرسیدند: «ای مردان جلیلی، چرا اینجا ایستاده‌اید و به آسمان نگاه می‌کنید؟ همین عیسی که از پیش شما به آسمان بالا برده شد، همان طوری که بالا رفت و شما دیدید، دوباره به همین طریق باز خواهد گشت.»

 زیرا او یکی از ما بود و در مأموریت ما شرکت داشت.

پس چطور است که هر یک از ما پیام آنان را به زبان خودمان می‌شنویم؟

ای برادران دربارهٔ جدّ ما داوود صریحاً باید بگویم که او نه فقط مرد و به خاک سپرده شد، بلکه آرامگاه او نیز تا به امروز در میان ما باقی است.

 امّا پطرس و یوحنا به او خیره شدند و پطرس به او گفت: «به ما نگاه کن.»

ولی خدا به این طریق به آن پیشگویی‌هایی که مدّتها پیش به وسیلهٔ جمیع انبیا فرموده بود که مسیح او می‌آید تا رنج و آزار ببیند، تحقّق بخشید.

 هنوز سخن ایشان با قوم به پایان نرسیده بود که کاهنان به اتّفاق فرماندهٔ پاسداران معبد بزرگ و پیروان فرقهٔ صدوقی بر سر آنان ریختند.

 رسولان را احضار کردند و از آنان سؤال نمودند: «با چه قدرت و به چه نامی این کار را کرده‌اید؟»

 و گفتند: «با این افراد چه کنیم؟ چون همهٔ ساکنان اورشلیم می‌دانند که معجزه‌ای چشمگیر به وسیلهٔ ایشان انجام شده است و ما نمی‌توانیم منکر آن بشویم.

 آنان پطرس و یوحنا را پس از تهدید بسیار مرخّص کردند، زیرا راهی نیافتند تا ایشان را تنبیه نمایند. از آن رو که همه خدا را برای آنچه صورت گرفته بود، حمد می‌گفتند.

 آنگاه جوانان آمدند و او را کفن کرده به خاک سپردند.

ترس عظیمی بر همهٔ کلیسا و کسانی‌که این ماجرا را شنیدند چیره شد.

 در این هنگام شخصی جلو آمد و گفت: «زندانیان شما در معبد بزرگ ایستاده‌اند و قوم را تعلیم می‌دهند.»

 سپس به حاضران گفت: «ای اسرائیلیان مواظب باشید که با اینها چه می‌کنید.

ای‌ گردنکشان که از دل و گوش کافرید و گوشهایتان کر است. شما هم مثل اجداد خود همیشه به ضد روح‌القدس مقاومت می‌کنید.

 و مردم یک دل و با اشتیاق به سخنان او گوش می‌دادند و معجزاتی را که انجام می‌داد می‌دیدند.

 بنابراین پطرس و یوحنا دست بر سر آنان گذاردند و آنان روح‌القدس را یافتند.

بدین‌گونه او را حقیر شمردند و حقانیّتش را نادیده گرفتند.چه کسی دربارهٔ فرزندان او سخن خواهد گفت؟زیرا حیات او از روی زمین منقطع شده است.»

در این زمان بیمار شد و فوت کرد. او را غسل دادند و در بالاخانه‌ای گذاشتند.

 پطرس دست خود را به او داد و او را روی پا بلند کرد. سپس مقدّسین و بیوه‌زنان را صدا زد و او را زنده به ایشان سپرد.

 و در آن حال آسمان را گشوده و چیزی مانند یک سفره بزرگ دید، که از چهارگوشه آویزان شده بود و رو به پایین به طرف زمین می‌آمد.

 پطرس پایین رفت و به آنان گفت: «من همان کسی هستم که به دنبال او می‌گردید. برای چه آمده‌اید؟»

بنابراین کسی را به شهر یافا بفرست و شمعون ملقّب به پطرس را به اینجا دعوت کن. او در خانهٔ شمعون دبّاغ که در ساحل دریا واقع است، مهمان است.'

پطرس شروع کرد و تمام جریان را از اول تا به آخر برای ایشان شرح داد و گفت:

پس پطرس را گرفته به زندان انداخت و چهار دسته چهار نفری را به نگهبانی او گماشت. زیرا هیرودیس قصد داشت بعد از عید فصح او را تحویل قوم یهود بدهد.

 فرشته به او فرمود، «کمر خود را ببند و کفشهایت را بپوش» و او چنان کرد. سپس فرشته به او گفت: «ردایت را به خودت بپیچ و به دنبال من بیا.»

امّا پطرس پشت سر هم در می‌زد و وقتی در را باز کردند و او را دیدند، غرق تعجّب شدند.

در پایان مردم فریاد می‌زدند: «این سخنان، سخنان یکی از خدایان است نه یک انسان.»

 امّا خدا او را پس از مرگ زنده گردانید

 پس مواظب باشید، که این گفتهٔ انبیا در مورد شما صادق نباشد که می‌فرماید:

 بعد از این باز می‌گردمو مسکن ویران داوود را از نو بنا می‌کنمو خرابی‌های آن را بار دیگر آباد می‌گردانمو آن را برپا خواهم کرد

 ناگهان زلزلهٔ شدیدی رخ داد، به طوری که زندان را از بنیاد به لرزه درآورد. تمام درهای زندان در همان لحظه باز شد و همهٔ زنجیرها به زمین افتادند.

 حالا چرا معطل هستی؟ برخیز، تعمید بگیر و به خدا روی آور و از گناهان خود پاک شو.'

 من به آنان جواب دادم که شیوهٔ روم این نیست که متّهمی را به مدّعیان تسلیم نماید، مگر آنکه اول او را با مدّعیان خود روبه‌رو نموده و به او فرصتی بدهد که در مورد این اتّهامات از خود دفاع کند.

..

 غضب خدا از آسمان بر هرگونه گناه و شرارت مردمی نازل می‌شود که زندگی شرارت‌‌آمیزشان مانع شناسایی حقیقت است.

چنانکه کتاب‌مقدّس می‌فرماید: «به‌سبب شما یهودیان، مردمان غیر یهود نام خدا را بی‌حرمت می‌سازند.»

بلکه یهود واقعی شخصی است که از باطن یهودی باشد، یعنی قلبش ختنه شده باشد و این نیز، ‌کار روح خداست، نه کار شریعت مکتوب. ستایش چنین شخص از خداست، نه از انسان.

کسی نیست که بفهمد یا جویای خدا باشد.

 و آنها چگونه می‌توانند پیام را اعلام کنند اگر برای این کار فرستاده نشده باشند؟ چنانکه کتاب‌مقدّس می‌فرماید: «چه خوش است قدمهای کسانی‌که بشارت می‌دهند.»

 چنانکه کتاب ‌مقدّس می‌فرماید:«کسانی‌که دربارهٔ او چیزی نشنیده‌اند، او را خواهند دیدو آنانی که از او بی‌‌خبر بوده‌اند، خواهند فهمید.

..

 فرشته وارد شد و به او گفت: «سلام، ای کسی‌که مورد لطف هستی، خداوند با توست.

 زیرا آن قادر مطلق کارهای بزرگی برای من کرده است.نام او مقدّس است.

 که ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشدو از دست همهٔ کسانی‌که از ما نفرت دارند، آزاد سازد

 در پایان صحبت به شمعون گفت: «به قسمت‌های عمیق آب بران و تورهایتان را برای صید به آب بیندازید.»

 هنگام ورود به خانه اجازه نداد کسی جز پطرس و یوحنا و یعقوب و پدر و مادر آن دختر با او وارد شود.

 جواب دادند: «بعضی‌ها می‌گویند تو یحیی تعمیددهنده‌ای، عدّه‌ای می‌گویند تو الیاس هستی و عدّه‌ای هم می‌گویند که یکی از انبیای پیشین زنده شده است.

چون همان‌طور که یونس برای مردم نینوا نشانه‌ای بود، پسر انسان نیز برای مردم این زمان نشانهٔ دیگری خواهد بود.

 هرچه پوشیده است، عاقبت پرده از رویش برداشته خواهد شد و هرچه پنهان است، آشکار خواهد شد.

 آیا گمان می‌کنید من آمده‌ام تا صلح برروی زمین برقرار کنم؟ خیر، این‌طور نیست! بدانید که من آمده‌ام تا تفرقه بیاندازم.

ای ریاکاران! شما که می‌توانید به ظواهر زمین و آسمان نگاه کنید و حالت آن را پیش‌بینی کنید چگونه از درک معنی این روزگار عاجزید؟

 در غیر این صورت اگر پایهٔ آن را بگذارد و بعد نتواند آن را تمام کند، همهٔ کسانی‌که آن را ببینند به او خواهند خندید

او که در دنیای مردگان در عذاب بود، نگاهی به بالا کرد و از دور، ابراهیم را با ایلعازر که در کنار او بود دید.

زیرا پسر انسان در روز خود مانند برق که از این سر آسمان تا آن سر آسمان می‌درخشد خواهد بود.

پس فریاد زد: «ای عیسی، ای پسر داوود، به من رحم کن.

 صاحب تاکستان غلام دیگری فرستاد، او را هم کتک زده و با او بدرفتاری کردند و دست‌خالی برگردانیدند.

 چون این است آن زمان مکافات، در آن زمان که تمام نوشته‌های کتاب‌مقدّس به حقیقت خواهد پیوست.

 آدمیان از وحشت تصوّر آنچه بر سر دنیا خواهد آمد، از هوش خواهند رفت و قدرت‌های آسمانی به لرزه خواهند افتاد.

ای شمعون، ای شمعون، توجّه کن: شیطان خواست مِثل دهقانی که گندم را از کاه جدا می‌کند همهٔ شما را بیازماید.

کمی بعد یک نفر دیگر متوجّه او شد و گفت: «تو هم یکی از آنها هستی.» امّا پطرس به او گفت: «ای مرد، من نیستم.

و به آنان گفت: «شما این مرد را به اتّهام اخلالگری نزد من آوردید. امّا چنانکه می‌دانید خود من در حضور شما از او بازپرسی کردم و در او چیزی که اتّهامات شما را تأیید کند نیافتم.

 همین‌طور که سرگرم صحبت و مباحثه بودند، خود عیسی سر رسید و با آنان همراه شد.

 در این وقت چشمان ایشان باز شد و او را شناختند، ولی فوراً از نظر آنها ناپدید شد.

 عیسی به سخن خود ادامه داد و برای مردم مَثَلی آورده گفت: «مردی تاکستانی احداث کرد و آن را به باغبانان سپرد و مدّت درازی به سفر رفت.

 امّا او به ایشان نگاه کرد و فرمود: «پس معنی این قسمت از کتاب‌مقدّس چیست؟'آن سنگی که بنّایان رد کردند،اکنون مهمترین سنگ بنا شده است.'

عیسی این را فرمود و جلوتر از آنها راه اورشلیم را در پیش گرفت.

 او را تازیانه زده و خواهند کشت. امّا در روز سوم باز زنده خواهد شد.»

 امّا لازم است که او اول متحمّل رنجهای بسیار گردد و از طرف مردم این روزگار رد شود.

 روزی که پسر انسان ظهور کند مانند آن روزگار خواهد بود.