قسمتی از خطبه ی شماره ی 3
یا "شقشقیه"
آری,قسم به خدایی که دانه را شکافت, و انسان را آفرید, اگر این توده های مردم حضور نداشتند, و اگر با وجود این یاری دهندگان,حجت تمام نبود,و نیز اگر این نبود که خداوند از قشر اگاه و دانا,تعهد گرفته است,که بر سیری ستمگر,و گرسنگی ستمدیده تن ندهند و سازش نکنند:
زمام حکومتشان را,به خودشان وامی گذاشتم, و مانند آغاز (محرومیت از خلافت),در انتهای کار نیز به آبیاری و توان بخشی(اسلام و مسلمین) ادامه می دادم,همچنانکه متوجه شده اید که :
"دنیای شما,پیش من,بی ارزش تر از عطسه ی بز است"