کامبوزیا پرتوی (۱۸ اسفند ۱۳۳۴ – ۴ آذر ۱۳۹۹)[۱] بازیگر، فیلمنامهنویس و کارگردان اهل ایران بود.[۲][۳]
وی ۴ بار موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای من ترانه ۱۵ سال دارم، کافه ترانزیت، فراری و کامیون از جشنواره فیلم فجر شده و از این نظر رکورددار است.
کامبوزیا پرتوی در ۱۸ اسفند ۱۳۳۴ در رستمآباد گیلان زاده شد.[۱][۵] او تحصیلاتش در دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر را ناتمام گذاشت و در دوران دانشجویی چند فیلم کوتاه مستند و داستانی برای تلویزیون ایران کارگردانی کرد.
کامبوزیا پرتوی برای ساخت فیلم ماهی جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم جیفونی ایتالیا و جایزه یونیسف از جشنواره فیلم برلین و جایزه بهترین فیلم جشنواره فیلم آدلاید استرالیا را به دست آورد.
پرتوی برای کارگردانی کافه ترانزیت جایزه جشنواره بینالمللی فیلم مار دل پلاتا و جایزه فیپرشی جشنواره بینالمللی فیلم داکا و همچنین سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه را از جشنواره فیلم فجر و تندیس زرین جشن خانه سینما را کسب کرد و نامزد هوگو طلایی جشنواره بینالمللی فیلم شیکاگو، نامزد جایزه بالن طلایی جشنواره سه قاره در سال ۲۰۰۵ شد. وی همچنین برای کارگردانی این فیلم در بخش بهترین کارگردان کاندیدا شد.
چنگیز جلیلوند (۶ آبان ۱۳۱۴[الف] – ۲ آذر ۱۳۹۹) دوبلور، مدیر دوبلاژ، و هنرپیشه اهل ایران بود.
اسماعیل شنگله (۱۳ خرداد ۱۳۱۵ – ۲۵ تیر ۱۴۰۱) بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر اهل ایران بود.
اسماعیل شنگله در سال ۱۳۱۵ در تهران متولد شد. تئاتر را از سال ۱۳۳۲ آغاز نمود. در سال ۱۳۳۵ وارد هنرستان هنرپیشگی شد.[۱]
علی سلیمانی (۱۰ آبان ۱۳۵۰ در تهران – ۲۱ مرداد ۱۴۰۰ در تهران) بازیگر، مجری[۱] و طراح دکور ایرانی بود. او دارای مدرک کارشناسی نمایش با گرایش بازیگری از دانشگاه آزاد اسلامی بود. نخستین کار سینمایی وی سفر بخیر به کارگردانی داریوش مودبیان بود. سلیمانی عضو ثابت تیم فوتبال هنرمندان بوده و همچنین از سال ۱۳۷۰ به آموزشی کاراته و بازیگری میپرداخت.
وی در مرداد سال ۱۴۰۰ به کرونا مبتلا شد و درگذشت.
عزتالله مهرآوران (۱۸ اردیبهشت ۱۳۲۸ – ۱۶ مهر ۱۴۰۰) بازیگر و نمایشنامهنویس ایرانی بود.
مهرآوران فعالیت حرفهای خود در سینما را با فیلم میفروش سال ۱۳۵۳ به کارگردانی ولی محمدی آغاز کرد و پس از آن در فیلمهایی مانند آژانس شیشهای ساخته ابراهیم حاتمیکیا، مرد عوضی ساخته محمدرضا هنرمند و خوابم میآد ساخته رضا عطاران، بازی کرد
عزتالله مهراوران پس از ابتلا به بیماری کرونا در بیمارستان آتیه تهران بستری شد و پس از چند روز به کما رفت و در نهایت در شامگاه ۱۶ مهر ۱۴۰۰ به دلیل ایست قلبی و عارضه ریوی ناشی از کرونا در همان بیمارستان درگذشت.